امروزه که تحقق معماری مدارس مبتنی بر اصول ایرانی- اسلامی مورد بحث قرار می¬گیرد، برخی طراحان به روشهای شکل گرایانه و تاریخی علاقه نشان می¬دهند. این در حالی است که محتوای نظام آموزشی مدارس در شکل¬دهی به طرح کالبدی آن تاثیر بسیار اساسی دارد. در این مقاله، طراحی فراگیر به عنوان راهکاری جهت تحقق مدارس ایرانی- اسلامی مطرح می¬شود. به عبارتی هدف ارائه¬ی پیشنهادِ طراحی ِمدارسی است که به نیازهای فیزیکی افراد به طور بالفعل پاسخ می¬دهند و در عین حال امکان بهره¬مند شدن عموم را نیز بطور بالقوه فراهم می¬کنند. به بیان ساده¬تر در عین قابل استفاده بودن برای تمام دانش آموزان (چه سالم و چه دارای معلولیت) ، قابلیت استفاده برای سایر افراد جامعه را هم داشته و در واقع مدارس به مراکز زندگی جمعی تبدیل شوند و این امر منجر به خلق فضاهای چند عملکردی و انعطاف پذیری خواهد شد که با تفکری فراگیر صورت گرفته است. لغت فراگیر به معنای همگانی و منظور از طراحی فراگیر، طراحی شده برای عموم است. در واقع هدف این است که با تلفیق نظریه¬های مدارس سالم و مدارس اجتماعی، رویکردی نو در طراحی فضاهای آموزشی مطرح شود و در نهایت این نتیجه حاصل می¬شود که طراحی با رویکرد فراگیر، منجر به طراحی مدارس ایرانی- اسلامی خواهد شد. روش تحقیق این پژوهش، توصیفی تحلیلی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات به شیوه مطالعات کتابخانه¬ای می¬باشد.