به دنبال رشد فزاینده شهر نشینی در دهه های اخیر در ایران و به ویژه در تهران، تأمین مسکن به یکی از مهم ترین مسائل کشور تبدیل شده است. امروزه افزايش جمعيت و قيمت زمين بلند مرتبه سازي يا رشد و توسعه عمودي شهرها را اجتناب ناپذير كرده است از جمله مزاياي توسعه عمودي شهرها حفظ زمين كاهش تخريب محيط زيست كاهش حمل و نقل و ترافيك درون شهري و همچنين كاهش آلودگي هاي محيطي و مصرف انرژي ناشي از توسعه افقي است نکته ای که در بررسی روند ایجاد مجتمع های مسکونی در ایران و خصوصاً شهر تهران مشاهده می گردد ،این است که همواره از توجه به اصول و معیار های شهرسازی در برنامه ریزی و طراحی غالب مجتمع های مسکونی کاسته شده است.در این تحقیق به ارزیابی اثرات برج ها از دید منظر شهری پرداخته شده است که برای نمونه برج بین المللی تهران انتخاب شده است. برای بررسی منظر شهری این برج، از سه هدف:1-عملکردی 2-هویتی 3-زیباشناسانه در تحلیل کمک گرفته شده است. متد به کار رفته در این تحقیق تحلیلی توصیفی می باشد . در قالب نتیجه گیری تحقیق، باید گفت که افزایش تراکم و بهره گیری از امکانات بالقوه، موجود در بافت های شهری، قابل توجه است. با این حال، فعالیت های برج سازی در تهران، نقاط ضعف مشخصی داشته و معیارهای لازم در فرآیند برنامه ریزی و طراحی شهری مورد توجه جدی قرار نگرفته است. برج سازی می باید با سیاست های تعریف شده توسعۀ شهری هم سو باشد.