بهره گیری از منابع انرژی ناپایدار نه تنها تاثیری سوء در راستای زوال محیط زیست دارد بلکه ما را با وضعیت اجتناب ناپذیر نرخ شتابان تقلیل این منابع مواجه می سازد و این در حالی است که منابع تجدید پذیر انرژی به طور نامحدودی می توانند با کمترین آثار مخرب بر محیط زیست بر خلاف سوخت های فسیلی و هسته ای از ما در جهت تولید نیروی مورد نیاز حمایت نمایند. در این مقاله،طی یک ارزیابی،حوزه استفاده از منابع تجدید شونده انرژی در پهنه جهانی و سپس اشکال مربوطه برای ایران به نمایش در می آید که شامل انرژی آب،باد،خورشید و زمین گرمایشی و منابع مشابه در تولید الکتریسیته در پهنه کشور را شامل می شود.روش پژوهش توصیفی و تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعاتی به صورت کتاب و مقاله بوده است.در ادامه به بررسی توان استفاده از این قبیل منابع تامین انرژی در یکی از شهرهای ایران که اقلیمی گرم و خشک و توانی بالقوه به خصوص در استفاده از انرژی خورشیدی جهت تامین انرژی برای استفاده ساکنین شهر دارد می پردازیم.در نهایت نیز دسته ای از پیشنهادات را پیرامون به حداکثر رساندن استفاده بهینه از منابع تجدید شونده انرژی در شهر مورد مطالعه(شهر یزد) و کاهش وابستگی به اشکال ناپایدارتر انرژی به عنوان آلترناتیوهای پژوهش مطرح می نماییم.