در حال حاضر بسیاری از شهرهای کشور با مساله ای به نام بافت فرسوده مواجه هستند، که اکثرا هسته های قدیمی شهرها بوده و به مرور زمان دچار فرسودگی و عدم کارایی شده اند. در این میان، بازارهای سنتی شهرها نه فقط به خاطر ارزش های میراث فرهنگی، بلکه به خاطر پیوند آنها با زندگی روزمره اهالی شهر، فضاهای بسیار مهمی، محسوب می گردند. این پژوهش، با روش توصیفی – تحلیلی و با گردآوری اطلاعات به دو طریق اسنادی و میدانی، به بررسی و ارزیابی اولویت ها در جهت بهبود کیفیات محیطی فضای بازار سنتی کرمانشاه با پرسش از اهالی بازار پرداخته است، تا بدین وسیله بتواند اولویت ها و نیازهای ضروری در جهت بهبود بافت های سنتی و شهری را شناخته و مسیر بهتری را جهت حفظ و احیاء این گونه فضاها و بافت های باارزش، فراهم نموده و از انزواء و کسالت آوری بیشتر این گونه فضاها، جلوگیری نماید. مهمترین اولویت های کاربران در این گونه فضاها عبارت بودند از توجه به معاصر سازی بافت و فضای بازار، جلوگیری از متروکه شده بیشتر فضای بازار، و رونق ویژگی های فعالیتی در آن می باشد.