گازوییل‌زیستی (منو اكليل استر) يك سوخت گازوئيلي پاك است كه از منابع طبيعي و قابل تجديد مانند روغن‌هاي گياهي ساخته مي‌شود. گازوییل‌زیستی درست مانند گازوئيل نفت در موتورهاي احتراقي كار مي‌كند و براي اين كار اصولاً هيچگونه تغيير موتوري لازم نيست. گازوییل‌زیستی ظرفيت و دامنه كار گازوئيل را حفظ مي‌كند. گازوییل‌زیستی را مي‌توان از روغن‌هاي گياهي تازه و يا مستعمل و چربي حيوانات توليد كرد. اين گازوئيل از منابع داخلي قابل تجديد بوجود مي‌آيد. اين سوخت، قابل تجزيه بيولوژيكي است و هنگامي كه بعنوان يك جزء تركيبي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، نيازمند حداقل تغييرات در موتور است و نسبت به گازوئيلي كه جايگزينش مي‌شود، سوختي پاك است. گازوییل‌زیستی نوعاً از دانه‌های روغنی (مانند روغن خرما، سویا و کلزا) و بوته‌ها و درخت‌هایی مانند عناب، جاتروفا، پونگامیا و جوجوبا تولید می‌گردد. در اينجا به بررسي و ارزيابي روغن‌ سويا و كلزا در راستاي توليد گازوييل‌زيستي و جوانب مختلف پرداخته مي‌شود. اين گياهان را مي‌توان به عنوان منابع اصلي توليد گازوییل‌زیستی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک آسیا و آفریقا به حساب آورد. امکان‌پذیری اقتصادی این محصولات تحت شرایط نهاده‌های کم و کیفیت فقیر اراضی پایین مي‌باشد .