منظر شهر پدیده¬ای عینی¬-ذهنی و نخستین جلوه ابعاد و ویژگی¬های مختلف فرهنگي، اعتقادي، اجتماعي و اقتصادی شهر است. در عصر حاضر تغییرات و اقدامات شتابزده در همه ابعاد شهری و به دنبال آن تحولات عمده کالبدی و توسعه سریع و نامتوازن شهرها ، ابعاد زیبایی¬شناختی منظر شهرها را به حاشیه رانده و سبب شده که از اهمیت کمتری نسبت به دیگر وجوه و مسائل شهری برخوردار شود. از دیگر سو با توجه به فطرت انسان و گرایش ذاتی او به زیبایی و نیز با توجه به تاثیرگذاری زیبایی¬و جذابیت منظر در مطلوبیت زندگی شهروندان و ادراکات ذهنی آنان، شناخت مفهوم منظر و جایگاه زیبایی¬شناسانه آن و نیز کیفیت¬های موثر بر زیبایی آن به شکلی اجتناب¬ناپذیر، اهمیت می¬یابد. لذا در پژوهش حاضر تلاش به عمل آمده است که جهت دستیابی به هدف اصلی که شناسایی اصول و کیفیت¬های عینی مرتبط با ¬زیبایی شناسی منظر شهری است، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، پس از بررسی ادبیات موضوع و مروری بر مفاهیم زیبایی و منظر و نیز ابعاد مختلف آن، به ارائه کیفیت¬های عام معرفی شده توسط اندیشمندان مختلف برای محیط مطلوب پرداخته و از آن ره کیفیت های عینی و کالبدی که بیشترین تاثیر را در زیبایی¬شناسی داشته برگزیند و اصول و شاخص¬های مطالعاتی مرتبط با آن را به شکلی کلی معرفی نماید. پس از آن به سنجش و تحلیل کیفیت¬ها در محور فرهنگی- ¬تاریخی دردشت اصفهان می¬پردازد. این محور از جمله قدیمی¬ترین محورهای شهر واقع در بافت تاریخی بوده و زمانی از جذابیت و مطلوبیت بالایی به دلیل وجود عناصر و نشانه¬های واجد ارزش بسیار برخوردار بوده که امروزه به دلایل مختلف و همگام با تحولات قرن حاضر کیفیات مختلف آن نزول یافته و زیبایی و مطلوبیت خود را از دست داده است. لذا در پایان راهبردهایی جهت افزایش کیفیت و مطلوبیت محور در راستای زیبایی آن¬ بر اساس اصول و شاخص¬های معرفی شده ارائه شده است.