معماري منظر مدرن را هنر تركيب تغييرات سطح زمين كه در اثر عوامل طبيعي، جهت ساختن فضاي خارجي مطلوب انسان به وجود مي آيند مي دانيم، كه عناصر آن سرشار از رويكردهاي متفاوت معمارانه است كه شامل تناسبات ، تضادها، تقارن و ساير پارامترها مي باشد، كه الگوهاي باغ ايراني با تاريخ درخشان خود به عنوان يكي از بهترين الگوهاي منظر سازي و محصول تعامل سازنده انسان ايراني در مواجهه با طبيعت است. به وضوح به چشم مي خورد كه اكثر اين باغ هاي ايراني داراي الگوهاي چهار باغ به عنوان مشهورترين و كهن الگوي شكل گيري باغ ايراني مي باشد و پيوندي ناگسستني را شامل مي شود، این موضوع در عین حالی می باشد که با رعایت این الگو، باغ های ایرانی دارای تنوع و گوناگونی نیز هستند که ناشی از توجه به شرایط اقلیمی منطقه و پاسخگویی به نیاز های جامعه است.از سویی نیز می توان ابعاد مختلف پایداری را در باغ ایرانی مشاهده کرد.در اين پژوهش با روش مطالعات كتابخانه اي و با رجوع به اسناد و مدارك مربوطه معماري و الگوهاي ساخت و عناصر تشكيل دهنده باغ هاي ايراني با الگوي چهار باغ و معماري منظر مدرن تحليل گشته و باغ ايراني به عنوان خواستگاه و ريشه معماري منظر مورد بحث قرار مي گيرد.