فناوری نانو موج چهارم انقلاب صنعتی، پدیده عظیم می باشد که در تمامی گرایشات علمی راه یافته است تا جایی که در یک دهه ی آینده برتری فرایندها، وابسته به این تحول خواهد بود. از جمله دستاوردهای فراوان این فناوری کاربرد آن در تولید، انتقال، مصرف و ذخیره سازی انرژی با کارایی بالاست که تحول شگرف را در این زمینه ایجاد میکند.
تکنولوژی در قرن گذشته در هرچه ریزتر کردن دانه های بزرگتر پیشرفت چشمگیری داشت، اما تکنولوژی نو در قرن حاضر مسیر عکس را طی می کند یعنی مواد فوق ریز را باید ترکیب کرد تا دانه های بزرگتر و کارآمد بوجود آورد؛ درست همان روشی که در طبیعت برای تولید کردن حاکم است. مجموعه های طبیعی، ترکیبی از دانه های فوق ریز قابل تشخیص با خواص مشابه و یا متفاوت با اندازه هایی در حدود نانو است. هدف نهایی از بررسی مواد در مقیاس نانو، یافتن طبقه جدیدی از مصالح ساختمانی با عملکرد بالا می باشد، که آن ها را می توان به عنوان موادی چند منظوره به شمار آورد، خاصیتی که پدیده ها در عصر حاضر ناچار به تمایل به آن برای بقا می باشند.
با توجه به افزایش روزافزون تولید گازهای گلخانه ای و گرم شدن کره ی زمین و به خطر افتادن محیط زیست و اهمیت پایداری انرژی، حضور معماری در این عرصه بسیار مهم و قابل توجه خواهد بود. معماری پایدار از جمله مسائل روز دنیای معماری بوده که فناوری نانو در زمینه ی مواد و مصالح مصرفی ساختمان نقش پررنگی در تحقق آن ایفا میکند. این پدیده به سمت مصالح ساده ای سوق پیدا می کند که به کمک فناوری نانو به موادی با استحکام بیشتر، سبکتر و ارزانتر، نسبت به مواد فعلی، تبدیل شده اند.
در این تحقیق، چگونگي کاربرد فناوری نانو در مقاوم کردن مواد و مصالح و راهکارهای كاهش مصرف انرژي مورد بررسي قرار مي گيرد. همچنين استفاده از مواد و مصالح هوشمند و حتي خودترميم به كمك اين فناوري و دستاوردهاي روز دنيا در جهت توليد انرژي و نور، كه در ساختمان ها و فضاهاي معماري بسيار داراي اهميت مي باشد نيز، از نكات تاكيدي اين مقاله مي باشد.