رشد صنعت و افزايش جمعيت در شهرها به ساخت¬وساز سوداگرانه¬اي منجر شده که در شهرها به موضوعات بهداشتي، تأمين نورکافي و هواي سالم و فضاهاي گذران اوقات فراغت توجه کافي نمي¬شود و از سويي ايجاد کاربريهاي شهري براي پاسخ¬گويي به نيازهاي روزافزون شهرنشينان به تدريج باعث کاهش فضاي سبز و پارک¬هاي شهري شده است که پيامد آن محدود شدن دسترسي انسان شهرنشين به طبيعت است. فضاهاي سبز از يک سو موجب بهبود وضعيت زيست ¬محيطي شهرها مي¬شود و از سوي ديگر شرايط مناسبي را براي گذران اوقات فراغت شهروندان تعبيه مي¬کند .به اين منظور، در مقاله حاضر با استفاده از تکنیک SWOT، کاربری فضای سبز منطقه 1 شهر زنجان که از جهت مساحت و سرانه در وضعیت مناسبی قرار ندارد و کمبودی نسبت به این کاربری در این منطقه احساس می¬شود، مورد بررسی قرار گرفته است، تا با تلفیق نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت¬ها، راهبردهایی را که از تقابل و تعامل عوامل درونی و بیرونی شکل می¬یابد، ارائه نماید. نتایج نشان داد که راهبردهای توسعه فضای سبز منطقه 1 شهر زنجان، به راهبردهای تهاجمی نزدیک می¬باشد و مسئولین باید سعی کنند از نقاط قوت و فرصت نهایت استفاده را برده و به سمت این راهبردها گام بردارند.