مقاله حاضر در خصوص فرآیند آموزش و طراحی معماری با رویکرد و توسعه پایدار در ایران می باشد. هدف از این کار دست یابی به آگاهی درباره ی منابع محیطی و اصول اخلاقی، ارزش ها و مهارتها در راستا می باشیم و باید تحولات اساسی شکل گیرد و پس از آموزش معماری به شیوه ی پایدار می توان توقع داشت که معماران معاصر بتوانند طراحی های خود را با این رویکرد اساسی به انجام رسانند.