مشکلاتی از قبیل آلودگی محیط زیست و محدود بودن ذخایر فسیلی متخصصان را بر آن داشته است تا با توجه به پیشرفت¬هایی که در زمینه تکنولوژی آنزیم و مهندسی ژنتیک به¬وجود آمده است، از مواد اولیه¬ نظیر ضایعات چوبی، پسماند محصولات کشاورزی، کاغذ باطله و ضایعات کارخانه¬های صنایع خمیر و کاغذ که حاوی میزان زیادی سلولز و همی سلولز هستند به صورت اقتصادی اتانول تهیه کنند. همی¬سلولزهای پیش استخراج شده در کارخانه¬های خمیر و کاغذ می¬توانند به عنوان ماده خام برای تولید اتانول مورد استفاده قرار گیرند زیرا آن¬ها به طور گسترده و به اندازه کافی در دسترس هستند و ارزش اقتصادی کمی نیز دارند. این بررسی به طور وسیع، مفهوم زیست پالایشگاه را در کارخانه¬های صنایع خمیر و کاغذ نشان می¬دهد. در این مقاله، سه روش، خمیرسازی کرافت با روش متداول(A)، زیست پالایشگاه جنگلی یک¬پارچه بر پایه کارخانه خمیرکاغذ همراه با پیش استخراج همی¬سلولزها قبل از خمیرسازی برای تولید اتانول(B) و زیست پالایشگاه جنگلی یک¬پارچه بر پایه کارخانه خمیرکاغذ همراه با پیش استخراج همی¬سلولزها و جداسازی الیاف کوتاه برای تولید اتانول(C)، از نظر پروسه تولید با هم¬دیگر مقایسه شده¬اند. این مطالعه نحوه¬ی استخراج همی¬سلولزها از خرده چوب¬ها را قبل از اینکه وارد دیگ پخت شوند شرح داده است. سپس به نحو¬ه تبدیل همی¬سلولزهای استخراج شده از خرده چوب¬ها به بایواتانول پرداخته است. سه روش A، B و C از نظر افزایش بازده، سرمایه گذاری برای تولید اتانول، برق مصرفی، فرآوری بخار شبکه، مصرف سوخت در کوره آهک پزی، بازده سرمایه¬گذاری اضافی ناشی از افزایش بازده خمیر با توجه به پیش استخراج همی¬سلولزها و هزینه¬های سرمایه¬گذاری و عملیاتی با هم¬دیگر مقایسه شده-اند که در روش C اتانول بیشتری تولید شد و هزینه¬های انرژی مصرفی آن نسبت به روش¬های Aو B کمتر است. هدف کلی این مطالعه، توسعه روش کاملا فراگیر زیست پالایشگاه جنگلی یک¬پارچه بر پایه کارخانه خمیرکاغذ همراه با پیش استخراج همی-سلولز و جداسازی الیاف کوتاه سلولز برای تولید اتانول است.