شهرهای ما در گذشته از میراث گرانبهایی با عنوان فرهنگ شهرنشینی در تمام ابعاد زندگی برخوردار بوده اند اما با توجه به پیشرفت‎ها و ورود تکنولوژی در زندگی این فرهنگ در حاشیه قرار گرفته و ناهنجاری‎ها در متن قرار گرفته اند. شهرهای ما که حاصل معماری است آیینه‌ی تمام نمای فرهنگی بوده و منعکس کننده فرهنگ با توجه به ویژگی هایش هستند . اما امروزه ما با شهرهایی مواجه‎ایم که هیچ‌گونه از مظاهر فرهنگی را در خود جای نداده و سوال اصلی این است که چگونه می‎توان به پایداری فرهنگی رسید. شناخت مظاهر فرهنگی اصیل به نهادینه سازی و تعمیم آن برای بهبود شرایط فعلی و اقدام برای آینده‎ای با توسعه فرهنگی کمک می‎کند . این امر با بالا بردن و ارتقای فرهنگ ایران زمین و انعکاس آن برای همگان همراه است.