افزایش شهرنشینی و بروز معضلات زیست‌ محیطی در دهه‌ های پایانی قرن بیستم، توسعه پایدار شهرها را پیش روی متخصصان و صاحب‌نظران مسائل شهری و معماری قرارداده است. با توسعه روزانه و شهری شدن زندگی بشر مفاهیم مربوط به توسعه پایدار به این حیطه وارد شده و توسعه پایدار شهر محصول نگاه‌های جدید به عدالت اجتماعی، فضایی و محیطی نسبت به شهر است . از اوایل دهۀ 1990 مفهوم "پایداري"به نحو گسترده‌ای با واژه "شهري"همراه شده است. مقوله توسعه شهرى پايدار در سال‌های اخير به عنوان يك موضوع مهم علمى در كليه جوامع مطرح بوده و بخش وسيعى از ادبيات توسعه شهرى را به خود اختصاص داده است. در اين راستا، ابعاد مختلف توسعه پايدار از زواياى متفاوت، مورد بررسى، تجزيه و تحليل و ارزيابى قرار گرفته و در قالب دیدگاه‌های مختلف، راهكارهايى نيز انديشيده شده است. نگرش جامع به سیاست‌ها، برنامه‌ها و طرح‌های توسعه شهرى و نيز تدوين اهداف يكپارچه اقتصادى، اجتماعى و زيست محيطى در رأس سیاست گذاری و برنامه ريزى توسعه شهرى پايدار قرار می‌گیرد. هدف از این پژوهش بررسی تبیین اثرات توسعه پایداری در روندشهرسازی می‌باشد روش مورد استفاده در اين تحقيق، توصيفي- تحليلي با مطالعات کتابخانه¬ای می باشد.