مباحث مربوط به اصول پایداری از مباحث مهم و اساسی در زمینه های مرتبط با طراحی معماری و شهری می باشند. یکی از مسائل بسیار مهم در زندگی انسانها درعصرگذشته و حال مسئله مسکن می باشد، از اين رو توازن مسکن با محيط طبيعي مساله مهمي است و يکي از عوامل اساسي که در طراحي بناهاي مسکوني تاثير به سزايي دارد، محیط و اقليم منطقه است. در این مقاله مسکن منطقه 22 تهران با رويکرد پایداری با هدف دستيابي به آسايش و تاثیر آن بر شکل شهر پایدار مورد بررسي قرار میگیرد، که شامل بررسي اقليمي تهران منطقه 22 که مشخصات آب و هوايي معرفي و سپس تاثیر طراحی منطبق بر اقلیم منطقه و طراحی شهری پایدار بر اساس وضعيت اقليمي اين منطقه تحليل ميگردد، و طراحی بنا باید از سویی به هویت مکان و از سویی دیگر با کمترین میزان مصرف انرژی های فسیلی مورد توجه قرار گیرد، و در عین حال باید به گونه ای طراحی شوند که در صورتی که در بستر شهر و یا مجموعه زیستی قرار گیرد نیز بتوانند میزان اتلاف انرژی را کاهش قابل توجهی دهند. اهداف آرمانی رسیدن به سه اصل پایداری محیط زیست، پایداری اقتصادی و اجتماعی است. در نهايت راهکارهاي اقليمي طراحي مسکن تهران منطقه 22 در این مقاله توصيه مي گردد.