سلولهای خورشیدی چند پیوندی دارای راندمان حداکثری در بین انواع سلولهای خورشیدی بوده که این مقدار راندمان بالغ بر40 % می باشد.بدلیل عملکرد هر کدام از پیوندهای سلول خورشیدی چند پیوندی در جذب طیف خاصی ار انرژی خورشید که در نهایت باعث افزایش ولتاژ مدار باز سلول خورشیدی گشته و در نتیجه باعث افزایش راندمان سلول خورشیدی می گردد.در این مقاله به توصیف روشها و راههای افزایش کارآیی سلول خورشیدی چند پیوندی پرداخته و به بررسی رفتار مشخصه های مختلف سلول، هندسه سلول، و مواد بکارگرفته شده در چنین ساختارهایی می پردازیم و در اين ميان از عوامل مختلفي براي جلوگيري از تلفات و افزايش بازده استفاده شده است؛ از جمله خنثي سازي سطح، استفاده از لايه هاي ضد انعکاسي، الگو دهي به سطح و به دام انداختن نور در بدنه و ... . يکي از روش هاي به کار رفته که با تغيير در ساختار به افزايش بازده کمک مي کند، استفاده از اتصالات پشتي است و همچنین بهینه سازی پیوند تونلی می تواند بعنوان یک پارامتر تاثیر گذار در افزایش بازدهی سلولهای خورشیدی چند پیوندی مفید باشد. متناظر با بهبودهای صورت گرفته در بکارگیری مواد در ساختار سلولهای خورشیدی چند پیوندی چالشهای مرتبط بکارگیری این مواد نیمه هادی که دارای باندهای مختلف انرژی بوده در ساختار یکپارچه سلول چند پیوندی بررسی کرده و برای غلبه بر این چالشها راه کارهایی را پیشنهاد می دهیم.در پایان ارتباط مابین لایه های مختلف و همچنین تعداد لایه ها و باند انرژی مواد بکارگرفته شده در آنها بیان می گردد.