معماری بومی مسکونی گیلان با تأثیراز عوامل محیطی، مانند عوامل جغرافیایی، اقلیمی و اجتماعی،منحصر به فرد است.معماری مناطق شمالی مانند معماری بومی تمام نقاط ایران، زاییده ی کنش و واکنش متقابل انسان و طبیعت پیرامون آن است .چرا که ساختمان های بومی هر محل، فرزندان پیوند میان تصور مردم و نیازهای آنان به شمار می آیند.این ویژگی ارزشمند موجب شده تا معماری پاسخگو به نیازهای رفتاری و اقلیمی، با تکیه بر مصالح منطقه ای و امکانات طبیعی ساخت در منطقه، شکل پذیرد. به تبع تفاوت های فاحش شرایط زیست محیطی در شمال کشور،معماری تبلور یافته دراین منطقه، متفاوت از سایر نقاط ایران بروز نموده است و به عنوان کلی معماری برون گرا شناخته می شود.لذا در این مقاله پس از معرفی خصوصیات اقلیمی به تأثیر اقلیم در شکل گیری فضاها و عناصر معماری این منطقه پرداخته ایم.در این مقاله جهت بررسی راهکارهای معماری پایدار در گیلان؛ ابتدا مفهوم پایداری، توسعه ی پایدار و تأثیر اهداف آن در معماری بررسی شده است. پس به بررسی معماری گیلان، بویژه تأثیر ویژگی های اقلیمی و طبیعی آن پرداخته ایم.