بخش كشاورزي داراي نقش اساسي در حيات اقتصادي و سياسي جوامع سرتاسر جهان متناسب با اقليم هاي خود مي‌باشد. محصول کیوی به عنوان يك محصول استراتژيك و پربازده كشاورزي با توجه به مقاومت زياد در برابر تنش‌های محیطی، نقش قابل توجهي در وضعيت اجتماعي و اقتصادي كشاورزان مناطق شمالی ايفا مي‌نمايد. لذا يكي از برنامه ريزي هاي اوليه در زمينه محصولات استراتژيك از جمله کیوی، مطالعه و بررسي اثرات اقتصادي و اجتماعي كشت کیوی بر خانوارهاي بهره بردار كشاورزي و مرتفع ساختن نقاط ضعف و تقويت نقاط قوت در اين مورد مي باشد. در اين تحقيق هدف بررسي اين موضوع در شهرستان تنکابن به صورت مطالعه موردي است. روش تحقيق به لحاظ هدف كاربردي و بر مبناي روش و ماهيت، توصيفي - تحليلي است. براي جمع آوري اطّلاعات از دو روش كتابخانه اي و ميداني استفاده شده است .تكنيك مورد استفاده در مطالعه ميداني ابزار پرسش نامه بوده، كه با استفاده از فرمول كوكران 180 کشاورز مورد پرسش گري قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون F نشان داد که از نظر تاثیر کشت و کار کیوي در توسعه کشاورزي بر اساس سطح تحصیلات، شغل اصلی و دسترسی به شهر تفاوت معنی¬داری بین گروه‌ها وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان دادکه متغير سن بيشترين تأثير را بر متغير وابسته (توسعه کشاورزی) داشته و اين متغير به تنهايي 6/39 درصد از تغييرات توسعه کشاورزی را تبيين نموده است.