خانه به عنوان مهمترين نهاد اجتماعي كه مسئوليت امنيت و آسايش ساكنانش را به عهده دارد در ارتباطي تنگاتنگ با فرهنگ جامعه متعلق به آن بوده است. اما آنچه امروزه به عنوان مكاني براي زيستن از آن ياد مي¬شود بيش از آنكه پاسخگوي نيازهاي سكونتي كاربرانش باشد، به عنوان يك سرپناه تنها به تامين نيازهاي اوليه انساني مي¬پردازد. ساختمان¬ها وسيله تنظيم رفتارند و اين بي¬توجهي به فضا، فعاليت و شيوه زندگي عواقب جبران ناپذيري را در تمامي عرصه¬هاي خصوصي تا عمومي در كل جامعه به دنبال خواهد داشت. از اين¬رو اين پژوهش به دنبال شناخت معيارهاي طراحي مسكن با توجه به تاثير فرهنگ در ايجاد الگوهاي سكونتي بوده است و به دنبال پاسخ به این پرسش است که فرهنگ سكونتي به چه نحوي بر فرم و شكل مسكن تاثير مي‌گذارد؟ در اين راه با شناخت مفهوم سكونت و فرهنگ به مطالعه تاثیرات عوامل اجتماعي- فرهنگي بر شكل خانه پرداخته می¬شود و در ادامه تحولات خانواده از گذشته تا امروز به عنوان یکی از عوامل موثر در شکل¬گیری خانه بررسی می¬شود، كه اين بررسي¬ها نشان داد با توجه به طيف متنوعي از فرهنگ و نيز با توجه به الگوهاي برگرفته ار خانه¬هاي تاريخي ضروري است كه خانه¬هاي امروزين، از حد مطلوبي از انعطاف¬پذيري در تمامي عرصه¬هاي عمومي و خصوصي برخوردار باشند. مطالعه در اين زمينه با نوع تحقيق تركيبي بر پايه پژوهش و معماري بوده است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه¬ای و اینترنتی استفاده شده و با نوع روش تحقيق استقرائي و تحليلي به جمع¬آوري داده¬هاي حاصل از اين مطالعات پرداخته شده است.