پيشرفت و توسعه جوامع صنعتي در مقياس وسيع با استفاده از انرژي ميسر شده است. در حالي كه امنيت كشورها به انرژي وابسته مي باشد، بشر با دو بحران بزرگ روبروست. يكي آلودگي محيط زيست در اثر احتراق سوختهاي فسيلي و ديگر شتاب فزاينده درجهت به پايان بردن اين منابع. لذا براي دستيابي به توسعه پايدار، اعمال مديريت مصرف انرژي و بكارگيري منابع انرژي تجديد پذير درچهارچوب سياست توسعه پايدار اقتصادي از ضروريات بسيار مهم مي باشد.نياز بشر به انرژی انکار ناپذیر است. اساس زندگی انسان بر پایه انرژی استوار است. ولی منابع انرژی بر روی زمين محدود هستند. این انرژیها مانند نفت، گاز، زغال سنگ، برق آبی، انرژی هسته ای، انرژی خورشيدی و انرژی باد و ... می باشند. یکی از این منابع انرژي کره زمين است ، دل زمين بسيار گرم است و اگر ما بتوانيم به این گرما دست یابيم، در واقع به منبع عظيمی از انرژی دست یافته ایم. این انرژی را انرژی گرمایی زمين یا زمين گرمایی می نامند.منافع انرژی زمين گرمایی بسيار است. انرژی زمين گرمایی با درجه حرارتهای پائين و متوسط می تواند مستقيما جهت تامين حرارت مورد استفاده قرار گيرد. با درجه حرارتهای بالا جهت توليد برق از آن بهره وری می شود. انرژی زمين گرمایی یک منبع قابل اعتماد و انرژی است که آلودگی در محيط زیست ایجاد نمی کند و در مصرف سوخت فسيلی که ارزش حياتی برای بشر دارد صرفه جوئی می نماید.