رشد و تراکم مراکز تولید صنعتی دام در کشور، فرصتی مناسب برای دفع صحیح مقدار زیادی از کود های تولید شده از مزارع گاوداری و مرغداری ایجاد کرده است. تولید کودهای دامی اثرات بالقوه زیست محیطی فراوانی، از قبیل آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی و نیز آلودگی هوا ناشی از بو، گرد و خاک و انتشار آمونیاک به همراه خواهد داشت. در نتیجه سیستم‌های مدیریتی کود که قادر به جلوگیری از آلودگی و تولید انرژی باشد، به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. تولید بیوگاز از فضولات مرغداری‌ها یک فضا و فرصتی مناسب برای انرژی جایگزین بسیاری از تولید کنندگان طیور می‌باشد. در این مقاله سعی بر آنست تا میزان بیوگاز تولیدی حاصل از کود مرغداری‌های تخم گذار استان خراسان رضوی و نتیجتاً اثرات اقتصادی و زیست محیطی حاصل از آن به تفصیل مورد بررسی قرار گیرد. استان خراسان رضوی با داشتن 161 مرغداری به ظرفیت مجموع 6742350 قطعه مرغ تخم گذار ظرفیت و پتانسیل مناسبی برای انرژی بیوگاز فراهم می‌آورد. به همین منظور برای برآورد مقدار انرژی تولید شده، در مقیاس آزمایشگاهی، از هاضم بی‌هوازی تک مرحله ای به حجم 8 لیتر، تحت شرایط مزوفیلیک (c˚37 - 35) و مدت زمان ماند 30 روز استفاده گردید. در این مجموعه هاضم ها، دما و سرعت همزنی به منظور ایجاد شرایط بهینه تولید بیوگاز، به صورت خودکار کنترل و مانیتورینگ گردید. با توجه به آزمایشات صورت گرفته، مقدار بیوگاز تولیدی حاصل از یک کیلوگرم کود مرغی، 3m340 برآورد گردید. که با توجه به ظرفیت موجود در استان، مجموع مقدار بیوگاز تولید شده در سال 3m 1.365.537 و ارزش حرارتی حاصل از آن KWh8.168.600 که معادل با 4455600 بشکه نفت خام به ارزش 445560000 دلار می‌باشد.