بهبود کیفیت فیزیکی محیط باعث ارتقاء سطح زندگی افراد می‌گردد. در اینجا توجه به معماری شهر به عنوان بستر شهری مهم است. معماری با توجه به بستر و زمینه شهری در پی غنا بخشیدن به ارزش‌های محیطی است و نیز رویکردی است که معطوف به وحدت بخشیدن یک بنا در ارتباط با بافت پیرامون می‌باشد. ارمغان معماری زمینه گرا توجه به بستر طرح و سازگاری پروژه با بافت شهری پیرامون می‌باشد. در این راستا توجه به كل گرايي و عدم گسستگي بنا از زمينه و بستر كالبدي طرح بسیار حائز اهمیت است. همگرایی معماری و شهرسازی موردی است که ما را در رسیدن به انسجام کالبدی یاری می‌رساند. توجه به اثر محیط و انتخاب مکان و رابطه ساختمان با محیط قطعا در عدم بروز آشفتگی و گسیختگی موثر است. تاکید بر رابطه دو سویه بین پروژه معماری و شهر، اصلی است که توجه به آن می‌تواند هدایت گر طراحان در این زمینه باشد. هدف این تحقیق را می‌توان به تبیین راهکارهایی برای ارتباط میان یک پروژه معماری و بافت شهری تخصیص داد. اهمیت این موضوع هنگامی روشن می‌شود که از پیامد چنین موضوعی آگاه باشیم. آنچه در اینجا به عنوان پیامد ذکر می‌شود. ایجاد یکپارچگی و انسجام در محیط است. این پژوهش استراتژی‌های طراحی معماری که با هدف سازگاری طرح معماری با بستر پروژه صورت گرفته است را در قالب بررسی نمونه‌های موردی در این زمینه را مورد بحث قرار می‌دهد. مفروضات تحقیق بر این اساس استوارند که، توجه به بستر کالبدی پیرامون طرح می‌تواند نقش موثری در شکل گیری اثر معماری داشته باشد و نیز، بستر کالبدی طرح به عنوان یکی از قیود بیرونی، همان جوهره منحصر به فردی است که محصول معماری را از سایر محصولات، متفاوت می‌کند. روش تحقیق استفاده شده در این مقاله کیفی و مبتنی بر مطالعه موردی می‌باشد و تکیه اصلی بر عملکرد اصولی و استخراج نتایج بر حسب موقعیت می باشد. سوال اصلی تحقیق در این پژوهش عبارت است از اینکه: بستر کالبدی طرح چه تاثیری بر شکل گیری اثر معماری دارد؟