در اين تحقيق به بررسی تولید توان از فناوری دودکش خورشیدی با ظرفیت‌ای 5، 30، 100 و 200 مگاواتی در مناطق كويري ايران پرداخته شده است. طرح‌هاي موجود با معيار‌هاي نرخ بازگشت سرمايه، خالص ارزش فعلي و دوره بازگشت سرمايه مورد بررسي قرار گرفته‌اند. چهارطرح موجود با توجه به هزينه سرمايه‌گذاري، درآمدهاي ايجاد شده، هزينه بيمه و عمليات و نگهداري با استهلاك به روش خطي و نرخ ماليات بر درآمد مقايسه شده‌اند. نتایج بررسی‌ها نشان مي‌دهد استفاده از اين نيروگاه‌ها تنها در مقياس‌های بزرگ ١٠٠ و ٢٠٠ مگاواتي، با ظرفيت توليد سالانه به ترتيب٣٠٦ و٦٥٠ گيگاوات و نرخ بازده داخلي به ترتيب٣٩% و٤٢% توجيه‌پذير مي‌باشند. همچنين مقايسه ارزش فعلي خالص دو طرح منتخب نشان‌دهنده آن است كه نيروگاه ٢٠٠ مگاواتي با ارزش فعلي خالص٨٢/ ١٤۱٨٢ميليارد ريال اقتصادي‌تر است و دوره بازگشت سرمايه دو طرح منتخب نيز با مقدار٧/٩ براي نيروگاه ١٠٠ مگاواتي و ٢/٨ براي نيروگاه ٢٠٠ مگاواتي،‌ بدست آمده است. در آخر ارزش فعلي خالص دو طرح ١٠٠ و٢٠٠ مگاواتي به عنوان تابعي از نرخ افزايش سالانه قيمت الكتريسيته و نرخ مالیات بر درآمد مورد ارزیابی قرار گرفته است.