منابع انرژی بر روی زمین محدود هستند.این انرژی ها مانند نفت،گاز،زغال سنگ،برق آبی،انرژی هسته ای،انرژی خورشیدی و انرژی باد و.......می باشند.بالاخره روزی همه چاه های نفت خشک خواهند شد،همه منابع گاز و زغال سنگ خالی خواهند شد.استفاده از انرژی آب و باد در همه نقاط کره زمین میسر نخواهد بود.استفاده از انرژی خورشیدی و انرژی هسته ای هزینه زیاد دارد پس چه باید کرد؟ یکی از این منابع خود کره زمین است،دل زمین بسیار گرم است و اگر ما بتوانیم به این گرما دست یابیم،در واقع به منبع عظیمی از انرژی دست یافته ایم.این انرژی را انرژی زمین گرمایی می نامند.انرژی زمین گرمایی انرژی تجدیدپذیری است که از گرمای گدازه ها و تخریب مواد رادیواکتیو موجود در اعماق زمین بدست می آید.این انرژی در چهار گروه اصلی گدازه های آتشفشانی،هیدروترمال،تخته سنگهای داغ و خشک و لایه های تحت فشار طبقه بندی می شود.این تحقیق بر آن است تا با روش تحلیلی به بررسی روش های بهره برداری از انرژی زمین گرمایی و سابقه آن در ایران(در قالب فعالیت های گذشته و جدید)بپردازد.با انجام روند پژوهش یافته های تحقیق نشان می دهد که مطالعات ژئوترمال در ایران سابقه ای طولانی دارد و پتانسیل عمده آن در دو ناحیه دماوند و خوی-ماکو می باشد. اما نبود سياست گذاريهاي كلان در زمينه به كارگيري انرژي هاي تجديد پذير، فقدان تكنولوژي مناسب در خصوص حفاري عميق ، مهندسي مخازن ، ساخت و نيز بهره برداري از نيروگاههاي ژئوترمال و بالاخره وجود رقيب سرسخت منابع ارزان سوختهاي فسيلي ، بهره برداري از پتانسيل هاي مزبور كماكان جدي گرفته نشده است.حال انتظار می رود در افق 2020 با عنايت به لزوم افزايش ظرفيت نصب شده نيروگاهي 29.000 مگاواتي فعلي به 90.000 مگاوات،به كارگيري انرژي ژئوترمال حداقل در نواحي شمال غربي كشور ميتواند به عنوان گزينه اي به منظور تغيير كاربري سوخت هاي فسيلي مطرح گردد.