امروزه گردشگری به عنوان یكی از مهمترین صنایع توسعه پایدار، فرصت های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای شهرهای بوجود می آورد. در بسيارى از کلانشهرهاى دنيا رقابت ویژه ای در جهت ارتقاى کيفيت کالبدى و معنایى منظر شهرى وجود دارد تا بتوانند جایگاه خودرا درسطح جهانى برای جذب گردشگر و توریسم ارتقا دهند. بر اساس چنين ویژگی، گسترش فضاهای باز جمعی و ایجاد مراکز فراغتی و تفریحی یكی از اهداف مهم برنامه ریزان مدیریت کلانشهرهای جامعه در حوزه گردشگری شهری است. وجود جاذبه های متنوع منابع طبيعی در شهرها از جمله رودخانه های شهری جزء پارامترهای مهم شكل گيری گردشگری شهری می باشد.سفر به دیگر نقاط دنیا چه به صورت حقیقی و واقعی و چه به صورت مجازی، با انگیزه های مختلفی جزو ملزومات زندگی قرن بیست ویکم و شکل دهنده جریانی است که مرزهای ملی و بین المللی را درنوردیده، رویکردی فراتر از دولت و ملت خواهد داشت. گردشگری به عنوان یکی از منابع در آمد و ایجاد اشتغال در سطح محلی می تواند رهیافتی برای توسعه اقتصادی باشد. صنعت توریسم از صنایعی است که در سال های اخیر به سرعت گسترش یافته و در ردیف یکی از بزرگ ترین منابع درآمد جهان در آمده است. همچنین باید افزود که چرخه عظیم مالی که به طور غیرمستقیم طول محور صنعت گردشگری می چرخد، به مراتب مهم تر از درآمدهای مستقیم بر اقتصاد جهانی تاثیر گذار است. روش تحقیق در پژوهش حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی خواهد بود که بر نقش انرژی های تجدید شونده از دو دیدگاه مورد توجه قرار می دهد.اول از لحاظ میزان کاهش مصرف انرژی و دوم از لحاظ پتانسیل های بصری که این منابع در طبیعت ایجاد میکنند و در جهت جب گردشگر و آموزش به گردشگران ئر جهت کاهش مصرف انرژی کمک می کنند