بهره برداری از گیاهان دارویی به نحوی که در کشورهای اروپایی و آمریکایی معمول است، هنوز در کشور ایران مورد توجه قرار نگرفته است. با توجه به اینکه کشور ایران با 11 اقلیم مختلف آب و هوایی و بیش از 8000 گونه گیاهی حدود 1400-1300 گونه دارویی را شامل می شود؛ لذا بهر‌ه‌برداری از گیاهان دارویی در مناطق دارای مزیت نسبی می‌تواند بستر بسیار مناسبی جهت ایجاد اشتغال در راستای دستیابی برای توسعه پایدار روستایی تلقی گردد. از اینرو تحقیق حاضر با هدف تحلیل نقش گیاهان دارویی در ایجاد اشتغال در جوامع روستایی منطقه اشکورات با رویکرد کیفی و با استفاده از شیوه تحلیل محتوا مورد مطالعه قرار گرفت. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه ساکنان مناطق روستایی منطقه اشکورات واقع در ارتفاعات شرق استان گیلان بود. جهت انتخاب نمونه‌ها از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده گردید که اشباع نظری محور جمع‌آوری داده‌ها قرار داشت. اطلاعات لازم پس از انجام 35 مصاحبه به صورت چهره به چهره جمع‌آوری گردید. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که بیش از 90 درصد ساکنان منطقه به نحوی با فعالیت‌های گیاهان دارویی آشنا بوده و برخی از گیاهان دارویی را نیز مورد بهره‌برداری قرار می‌دهند. اما ساکنان منطقه را عقیده بر این است که بهره برداری از گیاهان دارویی به عنوان شغل اصلی و دائمی نبوده و اکثر ساکنان منطقه فعالیت در زمینه گیاهان دارویی را به عنوان شغل جانبی و منبع درآمدی برای معیشت خانوارهای خود عنوان می‌نمودند. با توجه به اهمیت گیاهان دارویی در سلامت جامعه و شرایط مناسب منطقه جهت بهره‌برداری از این محصولات فرعی و وجود بیکاری آشکار و پنهان در منطقه مورد مطالعه به نظر می‌رسد برنامه‌ریزی و سرمایه‌‌گذاری در این مسیر می‌تواند گامی مهم در آمایش بهینه سرزمین و توسعه پایدار جوامع روستایی را سبب گردد.