به منظور بررسي كاربرد اسيد هيوميك بر اجزای عملکرد زیره سبز تحت رژیم¬های آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی در مزرعه پژوهشی گیاهان دارویی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل رژیم¬های آبیاری در سه سطح (آبیاری کامل، قطع آبیاری بعد از مرحله¬ی گلدهی و قطع آبیاری بعد از مرحله¬ی پر شدن دانه) به همراه محلول پاشی اسید هیومیک با دو غلظت (صفر و 200 میلی¬گرم در لیتر) در سه توده¬ی زیره سبز (اصفهان، کاشان و سبزوار) بود. صفات مورد مطالعه شامل تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، وزن هزار دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که کاهش آب آبیاری صفات وزن هزار دانه، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه را به طور معنی¬داری کاهش داد. به طوری که قطع آبیاری بعد از مرحله¬ی پر شدن دانه 37/66 درصد از عملکرد دانه را نسبت به آبیاری کامل کاست. همچنین نتایج تحقیق نشان دهنده این بود که کاربرد اسید هیومیک اثر معنی¬داری بر عملکرد دانه داشت و در قطع آبیاری بعد از مرحله پر شدن دانه باعث افزایش عملکرد دانه شد و بیش¬ترین تأثیر را بر عملکرد دانه در آبیاری کامل داشت. به نظر می¬رسد در توده های مورد مطالعه رژیم¬های مختلف آبیاری، از عملکرد دانه کاسته و کاربرد اسید هیومیک نیز در توده¬ی زیره سبز اصفهان در مرحله قطع آبیاری بعد از مرحله گل¬دهی و پر شدن دانه دارای بیش¬ترین عملکرد دانه بود.