به دلیل محدودیت های زیادی که در معماری خانه های امروزی وجود دارد کودکان امروزی امکانات محدودی برای بازی کردن در خانه ها دارند که این محدودیت آسیب های روانی متعددی از جمله افسردگی و کناره گیری از جمع همسالان، احساس دوری از خانواده و یا رفتارهای خشونت آمیز نامتعادل دیگری به کودکان وارد مینماید.
باید توجه داشت کودکان نیاز به تحرک و تکاپو در اجتماع دارند، حضور کودک در میان همسالان خود و انجام بازی با یکدیگر موجب پاسخگویی به نیاز تحرک و تنوع طلبی و همچنین ایجاد تعادل در رفتارهای وی می شود. تعامل، هم صحبتی و حضور در میان همسالان نیاز هر انسان در هر دوره از زندگی است. این پژوهش تلاشی است جهت دستیابی به اصول معمارانه در راستای طراحی فضای لذت بخش و جذاب برای کودکان به منظور شکوفایی و رشد و پرورش خلاقیت و نیز کوششی است برای طراحی محیط مصنوع براساس نیازهای ثابت شده ی روانی و جسمانی کودکان و در نهایت فضایی برای گذراندن اوقات فراغت کودکان که برگرفته از نیازها و تمایلات درونی و نیز اصول معماری قابل درک برای آنان می باشد تا در آن فضاها کودک مرز بین درون و بیرون را احساس کند.