پیاده مداری و افزایش حرکت عابر پیاده یکی از مهمترین راههای نیل به سوی شهرهایی پایدار می باشد. چنانچه در سالهای اخیر شاهد نمونه های فراوانی از ایجاد پیاده راه های شهری و اختصاص معابر موجود به حرکت پیاده، خصوصا محورهایی که در بافت های تاریخی و کهن واقع شده اند، هستیم. این تحقیق در جستجوی بررسی میزان کارآمدی پل تاریخی دزفول به عنوان معبری مختص حرکت عابر پیاده و یافتن راه هایی برای تقویت پل های پیاده محور خصوصا پل تاریخی مذکور می باشد. بدین منظور پس از مروز مفاهیم مرتبط با موضوع و شناخت محدوده مورد مطالعه از طریق منابع کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه، یافته های تحقیق مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته اند.
برخی از یافته ها حاکی از این است که، با توجه به مشکلات و ترافیک کمتر شهرهای میانی نسبت به کلان شهر و شهرهای بزرگ، شهروندان کمتر از پیاده راه استقبال می کنند لکن با بهره گیری از وجود پل های تاریخی و تغییر دسترسی آنها از سواره به پیاده، به عنوان معابری با چشم انداز منحصر به فرد، می توان در افزایش استقبال عمومی از پیاده راه موثر بود.