در اين تحقيق به مباني نظري در باره طبيعت و گردشگري و همچنين طراحي يك مجموعه اقامتي توریستی پرداخته شده است. محیط و منظر طبيعي ميراثي است كه خداوند براي بشر آفريده است وبشر بايد در حفظ و نگهداري از آن بكوشد، كه كمترين آسيب به آن برساند.بر اساس مطاعات توصیفی و تحلیلی، اين محيط طبيعي مي‌تواند بستري باشد كه انسان در آن به گشت و گذار بپردازد و به آرامش روحي وفكري دست يابد. تفريح و گردشگري يك روش مناسب براي گذران اوقات فراغت است كه در طرح اين مجموعه مدنظر است. بنابراين استفاده از اصول طراحي اقليمي در طرح آن مفيد و مطلوب به نظر مي‌رسد. استفاده ازنور و حرارت خورشيد، جهت‌گيري مناسب و رو به خورشيد، تهويه طبيعي و استفاده ازفرمهاي متنوع و هماهنگ با طبيعت در طراحی مراکز اقامتی توریستی از اصول مورد استفاده در شرح اين مجموعه است. با توجه به وجود جاذبه هاي طبيعي و اماكن ديدني و زيارتي در شهر خوی و اطراف آن و نبودن مكاني براي اقامت آنها، در اين طرح تلاش شده است كه مكاني طراحي شود كه علاوه بر امكان اقامت گردشگران، زمينه اي براي آشنايي گردشگران با ويژگيهاي فرهنگي مردم منطقه از نزديك فراهم كند و همچنين مردم شهر نيز براي اوقات فراغت خود بتوانند از آن استفاده كنند.