طراحی پایدار در عرصه معماری و شهر سازی یک روش در تفکر طراحی است که اساس و اصول آن هماهنگی با طبیعت است. در واقع معماری پایدار از جمله راه حل های مدرن برای مشکلات شهری و کاهش آلودگی هوا از طریق ایجاد فضای سبز در ساختمان های می باشد که این فضای سبز در ساختمان های بلند مرتبه به صورت بام سبز یا دیوار سبز ، در جهت پایدار ساختن شهرها و ساختمان ها به کار می رود .
در این مقاله با بررسی معماری اکوتک ( اکولوژی + تکنولوژی ) با هدف استفاده از انرژی های طبیعی در بنا و بررسی رابطه معماری پایدار و اکوتک که به طور کلی بر پایه مسائل زیست محیطی، اقتصادی،فرهنگی و اجتماعی شکل گرفته است و همچنین برای بیان اهمیت موضوع و آشنایی با اصول و راهبرد های علمی که معماران را به درک عمیق تر مفهوم تعامل معماری با محیط زیست سوق می دهد ، از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت وظیفه ای حساس در این خصوص بر عهده معماران می باشد به همین دلیل این امکان را برای آنها فراهم می اورد که با بررسی بیشتر به تجزیه و تحلیل شیوه های مناسبی بپردازند .