امروزه متراکم تر شدن شهرها و افزایش ارتفاع ساختمان ها، سطوح عمودی نما متناسب با سطح زیر بنا، افزایش می یابد، لذا جداره های عمودی ساختمان، از بیشترین ظرفیت برای استفاده از انرژی خورشیدی در ساختمان های آینده برخوردار می باشند. در حال حاضر یکی از بهترین راه حل ها و تدابیر اندیشیده شده در این زمینه استفاده از سیستم های فتوولتائیک به صورت "سیستمهای فتوولتائیک یکپارچه با ساختمان" است. تلفیق و یکپارچه سازی سیستم های خورشیدی نظیر گردآورهای حرارتی با عناصر تشکیل دهنده ساختمان نظیر دیوار، بام و سایه بان ضمن آن که تمامیت و یکپارچگی معماری و اجزای آن را حفظ می کند، می تواند صرفه اقتصادی کاربرد این سیستم ها را افزایش داده و در مجموع کارایی و بهره وری انرژی را در ساختمان بهبود ببخشد.
ضروری است که انرژی های تجدید پذیر مانند خورشید جایگزین سوختهای فسیلی شده و سیستم های ساختمانی جدید با سیستم هایی چون سیستم حرارتی خورشیدی (STS) و فتوولتائیک (PV) ترکیب شوند. این سیستم ها می توانند انرژی خورشید را به انرژی های لازم برای مصارف برق خانگی، گرمایش، سرمایش و تأمین آب گرم مورد نیاز تبدیل کنند که البته این امر مستلزم عایق بندی صحیح سیستم و استفاده از شیشه های مناسب نیز می باشد.که این شیوه ی بهره گیری از انرژی خورشید مطمئناً بیش از همه متوجه بخش معماری و طراحی ساختمان خواهد بود. بنابراین لزوم تسلط معماران و طراحان ساختمان های یکپارچه با فتوولتائیک بر مباحث فتوولتائیک و مسائل مربوط به طراحی این سیستم ها بیش از گذشته توصیه می شود.
این مقاله سعی دارد با بررسی روش های مختلف نصب سیستم های فتوولتاییک بر روی بام و نمای خانه و انواع رایج مورد استفاده در ساختمان ها می پردازد و در ادامه به نکات قابل توجه در شیوه های طراحی از جمله محل مناسب نصب، جهت و شیب مناسب برای انواع سقف ها و دیوارها و نماهای یکپارچه با فتوولتائیک خواهیم پرداخت و بررسی مزایای استفاده از این سیستم های خورشیدی و راه حل های پیشنهادی برای مشکلات یکپارچه سازی طرح ساختمان با آنها می پردازد.