توسعه های تکنولوژیکی،جهانی سازی و تغییر در روابط بین فردی و بین نسلی باعث تغییر نیاز های حال حاضر کاربران فضاهای شهری و در نتیجه تغییر نوع رفتارها در فضاها ی شهری شده است حال آنکه کالبد بسیاری از این فضاها ثابت باقی مانده اند .از طرفی پایداری یک فضا وابسته ی ارتباط قوی میان فاکتورهایی شامل رفتار در فضا و کالبد فضاست .قرارگا ه های رفتاری واحد های طراحی هستند که برای اطمینان از وجود این شرایط استفاده میشوند. خیابان مسجد جامع یزدبه علت داشتن ارکانی ارزشمند مانند مسجد جامع، امامزاده سید رکن الدین، میدان وقت الساعت و ... یکی از خیابانهای دارای هویت در یزد است که همواره مورد توجه ساکنان و گردشگران بوده است اما متاسفانه پیشبینی های لازم برای تجهیز خیابان در راستای ایجاد امکانات برای بروز و پشتیبانی از رفتارهای متنوع که در اثر حضور گسترده ی مردم در خیابان اتفاق می افتد در نظر گرفته نشده است که این امر موجب تضعیف قرارگاهها ی رفتاری در خیابان میشود . پژوهش حاضر به بررسی رفتار و کالبد و نوع ارتباط آنها در خیابان مسجد جامع میپردازد به این این منظور به تعریف قرارگاه رفتاری ،خیابان شهری ، رابطه ی این دو عنصر و ضرورت وجود این رابطه در نمونه ی موردی (مسجد جامع)پرداخته شده است و روش پژوهش توصیفی –تحلیلی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و برداشتهای میدانی بوده است. در نهایت اصول و قواعدی برای تقویت ارتباط محیط فیزیکی و رفتار های جاری در محیط استخراج شده است.