فیبر در جیره تک معده ای ها به دلایلی از جمله اثرات ضد تغذیه ای پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای محلول و قابلیت دسترسی بسیار ضعیف این پلی ساکاریدهای غیر نشاسته ای بطور قابل توجهی باعث ایجاد نگرانی شده اند با توجه به حضور فیزیکی فیبر در دستگاه گوارش دیواره سلولی می تواند یک مانع فیزیکی در برابر قابلیت در دسترسی مواد مغذی باشد و همچنین پلی ساکارید های غیر نشاسته ای محلول با ایجاد ویسکوزیته بالا در دستگاه گوارش ممکن است در فرایند هضم دخالت داشته و در نتیجه هضم سایر مواد مغذی مانند چربی و پروتئین ها را کاهش دهند. بلوک های ساختمانی پلی ساکاریدهای دیواره سلولی شامل پنتوزها ،هگزوزها، اورونیک اسیدها و غیره می باشند. سلولز فراوانترین ترکیب آلی در طبیعت است، و با هموپلیمر خطی (1-4) بتا گلوکز به دلیل نبود آنزیم درونزادی برای تک معده ای ها غیر قابل دسترس است. آرابینوگزیلانها می توانند محلول بسیار چسبناک تشکیل دهند که توانایی جذب آب را تا حدود ده برابر وزن خود را دارند. بتا گلوکان ها در اغلب غلات و حبوبات به خصوص در جو و جو دو سر به فراوانی یافت می شود که بصورت واحدهای گلوکز با پیوندهای بتا (1-3) و بتا (1-4) به هم اتصال یافته اند. پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای محلول نه تنها با افزایش ویسکوزیته روده می توانند به عنوان یک مانع فیزیکی برای هضم مواد مغذی و جذب عمل می کنند بلکه با تغییر در عملکرد روده به وسیله تغییر در ترشح درون زادی آب، پروتئین ها، الکترولیت ها و چربی ها باعث افزایش اتلاف درونزادی این مواد مغذی می شوند پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای محلول با افزایش زمان ماندگاری مواد هضمی در روده باعث کاهش فشار اکسیژن شده و این امر به نفع توسعه فلور بی هوازی روده می باشد که نهایتا باعث افزایش تخمیر مواد مغذی و مهاجرت میکروارگانیسم ها به قسمت های ابتدای دستگاه گوارش می شوند. با توجه به قیمت بالای خوراک در سراسر جهان، ضروری است که ما راه های موثر جهت به حداقل رساندن هزینه های مرتبط با تامین انرژی و اسید آمینه در جیره غذایی دام و طیور را بکار ببریم. استفاده از تکنیک های فراوری و آنزیم های برون زادی دو فن آوری هستند که برای بهبود ارزش غذایی با فیبر بالا پیشنهاد شده اند. با استفاده از آنزیم های کربو هیدراز با هدف هیدرولیز پلی ساکارید غیرنشاسته ای محلول در زمانی که غلات با عامل ایجاد ویسکوزیته (گندم، جو، چاودار، جو دوسر، و یا تریتیکاله) در جیره استفاده می شود نتایج موفقیت آمیزی به همراه داشته است اما اختلاف نظر درمورد استفاده از آنزیم ها در جیره های غذایی بر پایه ذرت و کنجاله سویا وجود دارد اگر چه ذرت و کنجاله سویا به عنوان اقلام خوراکی بسیار قابل هضم در نظر گرفته می شوند اما باز هم برخی راهکارها برای بهبود ارزش غذایی آنها وجود دارد. در این میان بحثی که در مورد آنزیم ها وجود دارد اختصاصی بودن آنها جهت سوبسترای خود می باشند که این امر بسیار حیاتی بوده و ممکن است اختلاف در نتایج استفاده از این آنزیم ها ناشی از این موضوع باشد باشد در نتیجه باید باتوجه به گونه اقلام خوراکی و شرایط کشت محصولات زراعی و همچنین دوز متناسب با غلظت سوبسترا و اثرات متقابل ما بین این آنزیم ها اقدام به استفاده از آنزیم ها در جیره نمود.