فقر شهری و در پی آن گسترش سکونتگاه های غیر رسمی همواره یکی از مسائل اصلی شهرهای کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران بوده است. اسکان غیر رسمی به مثابه یکی از چهره¬های بارز فقر شهری تعریف شده است. که درون یا مجاور شهرها(به ویژه شهرهای بزرگ) به شکلی خودرو، فاقد مجوز ساختمان و برنامه رسمی شهرسازی با تجمعی از اقشار کم درآمد و سطح نازلی از کمیت و کیفیت زندگی شکل می¬گیرد. هدف مقاله¬ی حاضر شناخت و اولویت¬بندی چالش¬های اسکان غیر رسمی منطقه شهرک صنعتی و شهرک پدر شهر کرمان می¬باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی و پژوهشی پیمایشی می¬باشد. و اطلاعات به روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری و تجزیه و تحلیل گردیده است. برداشت ¬های میدانی از طریق ابزارهای مشاهده ،تکمیل پرسشنامه انجام گرفته است. و یافته¬های پژوهش با استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی (AHP) مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه حاصل از بررسی انجام شده نشان می¬دهد که بین سکونتگاه¬های غیر رسمی( شهرک صنعتی و شهرک پدر ) شهرکرمان از نظر شاخصهای ذکر شده (اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و رفاهی ) تفاوت معنی داری وجود دارد. شهرک صنعتی از مجموعه شاخصهای مورد نظر بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داده و شهرک پدر در رتبه بعدی قرار گرفته است.