معماري پايدار به معني يك فرآيند است كه مي تواند تكرار شود. پايداري يك مفهوم است كه بيشتر به عنوان اندازه ارزش يك روش به كار برده ميشود. از اهداف معماری پایدار ایجاد هماهنگي و سازگاري باطبيعت و محيط زيست ، صرفه جويي در انرژي، تاثير پذيري ازشرايط فرهنگي محيطي و اقليمي ،پاسخ درست به نيازهاي عملكردي و خوانايي و دورازابهام بودن آثار معماری می باشد. در راستای اهداف فوق یکی از رویکردهای معماری پایدار، رویکرد معماری بیونیک می باشد .
بيونيك كه به آن بيومتريك يا مهندسي خلاق زيستي هم ميگويند كاربرد سامانه ها و روش هاي بيولوژيكال موجود در طبيعت در سيستم هاي مهندسي و فناوري هاي مدرن است. معماران و طراحان ساختمان معتقدند كه طرح هاي الهام گرفته از طبيعت، مي تواند به كاهش صدمات زيستمحيطي ناشي ازساختمان ها كمك شاياني كند . هدف این پژوهش معرفی شاخص ها و زمینه های بهره گیری از علم بیونیک در آثار معماری می باشد. روش تحقیق و گردآوری اطلاعات در این پژوهش به صورت بررسی اسناد و منابع کتابخانه ای و تحلیل نمونه های موفق بوده است . در پایان نتایح حاصل از این پژوهش بیان شده است.