يكي از اجزاي بناهاي بومي ايران در اقليم گرم بادگير است كه بعنوان يك سيستم سرمايشي ايستا، تهويه مطبوع را با استفاده از انرژي تجديد پذير باد فراهم مي آورده است . بادگير از شاهكارهاي معماري ايران محسوب مي شود كه قدمت و پيشينه استفاده از آن در ايران به علت قرار گيري آن در مرتفع ترين بخش بنا يا به عبارتي اولين قسمتي كه در معرض تخريب قرار دارد، نامعلوم مانده است . برخي اشخاص آنرا بيش از فايده تهويه، از جنبه تزييني مهم مي پندارند؛ ولي حقيقت اين است كه در عين زيبايي و زينت بخشودن به ساختمان، نقش بس موثر و ارزنده در چگونگي تهويه فضاي دروني ساختمان ها و خنك كردن سرداب ها و آب انبار ها دارد.. معماري بادگيرها و عملكرد آنها كه در سرمايش طبيعي بناها در اين مناطق موثر بوده اند، نشان از نبوغ معماراني دارد كه در طراحي و ساخت آنها نقش داشته اند . بادگير در كشورهاي همسايه و مجاور ايران به ويژه كشورهاي عربي حوزه خليج فارس همچون امارات كه قدمتي پنجاه ساله دارند و همچنين در شمال آفريقا نظير مصر استفاده شده است محور اصلي پژوهش بر بررسي توصيفي - تحليلي استوار است و نتايج آن به مدد استنتاج از اسناد و متون تاريخي بدست آمده است.