در بررسی عملکرد حصار های موقت ساختمانی لازم است به تاثیرات بصری و زیباشناسانه ی آنها نیز توجه شود. نگاه عمومی به این دسته از اجزاء ساختمانی به عنوان تامین کننده ی ایمنی صرف و جدا کننده ی فضای کارگاه از فضای بیرون می باشد .این نوشتار در صدد است با تحلیل و نقد و بررسی وضعیت موجود، این الگو را به چالش کشیده و به دنبال معنای واژه ی حصار از دیدگاه زیبایی شناسانه و یافتن پاسخ این پرسش که اثرات ناشی از عدم توجه به زیبایی در ساخت و تعبیه ی حصار های تامین کننده ی ایمنی در کارگاه های ساختمانی بر چهره ی شهر و خیابان و متعاقبا باشندگان فضا چگونه است؟
فرضیه مقاله این است که توسعه روز افزون ساخت و ساز در شهر ها بدون توجه به تعبیه جداره ای مناسب به لحاظ بصری در حین اجرا چهره شهر ها را نا خوشایند کرده است و وضعیت موجود در تعارض با نیاز روانی استفاده کننده گان از فضا می باشد. لذا در پی دستیابی به اهداف این پژوهش اعم از اصلاح ساختار طراحی و اجرای حصار های موقت ساختمانی، به گونه ای که از سویی موجب زیبا سازی فضا و در نتیجه افزایش روحیه شادابی در استفاده کنندگان از فضا گردد و از سویی دیگر ایمنی مورد نیاز این فضا ها را در اندازه مطلوب فراهم نماید، در ابتدا تعاریف موجود در مورد حصار و در بخش بعد نیز به تجزیه وتحلیل وضعیت موجود و مقایسه با نمونه مشابه خارجی از طریق دریافت اطلاعات کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفت و پس از آن با استفاده از روش پیمایش میدانی ،پرسشنامه (200 مورد)،و مصاحبه با شهروندان به اثبات فرضیه ی تحقیق پرداخته شد. نتایج پژوهش، مبین آن است که حصار های موقت در ابنیه در حال ساخت از اصول زیبایی شناسانه پیروی نکرده و در بسیاری از موارد منجر به آشفتگی بصری خواهد شد،که علاوه بر ارائه چهره نازیبا از کالبد خیابان در کوتاه مدت، اثرات منفی در شادابی و نشاط شهروندان در بلند مدت را به دنبال دارد.یافته های پژوهش به موارد دیگری اشاره دارد که در مقاله مشروحا به آن پرداخته شده است.