باززنده سازی محوطه های تاریخی بالاخص سایت های وسیع باستان شناسی و بازگرداندن آنها به حیات شهری در جهت توسعه پایدار شهری چندی است که به موضوعی جدی و محوری در محافل مختلف اعم از پژوهشی و اجرایی بدل گشته است. حداقل سازي پيامد هاي زيست محيطي، حداقل سازي مصرف منابع تجديد ناپذير و بهره برداري از منابع تجديد پذير راهکارهای اصلی در جهت توسعه پایدار شهری می باشند.
محوطه تاریخی هگمتانه از جمله محوطه های باستانی کشور محسوب می شود که علیرغم دارا بودن پتانسیل فراوان در راستای توسعه پایدار شهری همدان، نقشی در حیات شهری این شهر ایفا نمی¬نماید. معذلک نگارنده با توجه به زمینه تخصص خود در نظر دارد با بهره گیری از موقعیت مرکزی این مجموعه در شهر همدان و وسعت زیاد آن، سایت هگمتانه را به قطب گردشگری همدان تبدیل نموده و با تمرکز کاربری های متجانس و حفظ ارزش های محوطه، یک پارک باستان شناسی جهت توسعه پایدار و برقراری ارتباط با مخاطب عام و خاص ایجاد نماید.
و اما نکته قابل توجه در این سایت فقدان آثار تاریخی بر روی سطح زمین می باشد که آن را از سایر سایت های تاریخی مشابه یگانه ساخته و نحوه برخورد با آن را تاحدودی متمایز می سازد. رویکرد برنامه ریزی طراحی محور پیشنهاد بهینه ایست که در مداخله با محوطه، جهت دستیابی به هدف نگارنده در دستور کار قرار خواهد گرفت. دراین راستا شناخت ارزش های محوطه، تحلیل و توان سنجی انها، راهکارهایی جهت حل مشکلات موجود را تبیین می نماید و در نهایت به طرحی در دو فاز کوتاه مدت و بلند مدت جهت دستیابی به چشم انداز تهیه شده طرح منتج می شود.