آب هاي زيرزميني از مهم ترين منابع تامين آب هستند و در برخي از مناطق خشك و نيمه خشك به عنوان تنها منبع محسوب مي شوند. امروزه به دليل توسعه جوامع شهري بدون توجه به مساله توسعه پايدار، اين منابع با ارزش با خطرات جدي زيست محيطي مواجه شده اند. به منظور دستيابي به يك روش مناسب و موثر براي حفاظت منابع آب زيرزميني از آلودگي هايي كه در آينده آن را تهديد مي كند، مدل هاي ارزيابي آسيب پذيري سفره هاي آب زيرزميني در دهه اخير با پيشرفت سامانه هاي اطلاعات جغرافيائي، گسترش فراواني داشته است. نقشه آسيب پذيري معيار مناسبي براي تعيين مناطق حفاظت آب زيرزميني در سطح منطقه اي است. دشت دزفول اندیمشک به عنوان مطالعه موردي اين تحقيق انتخاب گرديد. با توجه به ويژگي خاص منطقه از نظر كشاورزي و در نتيجه استفاده از كودهاي شيميايي، لذا مطالعه اصولي روي اين منابع از حساسيت بالايي برخوردار مي باشد، زيرا منابع مورد استفاده براي آبياري و استفاده فراوان از كودهاي شيميايي سبب آلودگي آب زيرزميني شده است كه شدت آلودگي، بستگي به منطقه مورد مطالعه، فاكتورهاي هيدرولوژيكي و ميزان فعاليت هاي كشاورزي دارد. در اين تحقيق، نقشه آسيب پذيري آبخوان در مقابل آلودگي با استفاده از مدل SI تهيه گردید. مدل SI از پنج پارامتر هيدرولوژيكي موثر بر آلودگي آب هاي زيرزميني تهیه می گردد. اين پارامترها به صورت خطي با هم تركيب شده و انديس نهايي را كه نشان دهنده ميزان آسيب پذيري می باشد، را در اختيار قرار مي دهد. در منطقه مورد مطالعه براي تهيه لايه هاي مربوط به اين پارامترها از سيستم اطلاعات جغرافيايي GISبه دليل قابليت هاي فراوان در ورود، پردازش و خروج اطلاعات استفاده گرديد. سپس نقشه آسيب پذيري با نقشه نيترات مقايسه گرديد. مشخص گردید که اندیس آسیب پذیری از 03/17 تا 44/79 متفاوت بوده که در محدوده کم، متوسط و زیاد می باشد. عمده آلودگی در محدوده مرکز تا غرب و شمال غرب دشت می باشد.