طراحی پایدارمسیری در پیدا کردن راه حل هایی مؤثر و مفید کمی وکیفی به منظور ساخت بنا براي کاربران می باشد . احتمالات و امکانات زیادي براي رسیدن به چنین هدف به ظاهر دشوار است. سه اصل طراحی پایدار _ حفظ و بقاي منابع، طراحی بر اساس چرخه زندگی و طراحی انسان محور _ ایجاد یک آگاهی عمومی و گسترده از ضوابط و در پی آن راهبردهای عملیاتی را خواهان است. این راهبردها به منظور پرورش فهم و درك این موضوع که چگونه یک ساختمان با محیط هاي داخلی ، محلی و جهانی در همکنش است. برای این منظور به سراغ بنایی عمومی، قابل دسترس برای عموم و البته دارای حس تعلق هستیم که نه تنها الگویی از پایداری انرژی باشد بلکه خود با اگاهی رسانی و آموزش شهروندان امکان عمومی شدن الگوی پایداری را میسر کند. در همین راستا تحقیق حاضر با روش کیفی و مطالعات میدانی و کتابخانه ای تدوین گردیده تا نشان دهد سرای محله بر اساس چه ویژگی هایی تبیین می گردد. چنین فضایی که امروزه به نام سرای محله در گذرها و کوچه پس کوچه های شهری به چشم می خورد می باید دارای ویژگی های منحصر به فردی به لحاظ نوع سازماندهی فضایی، نحوه ی قرارگیری در سایت و شکل معماری آن باشد. همه ی این موارد به نوعی حامل پیام های آموزشی برای ساکنین محل می باشد. امروزه محلات به عنوان کوچکترین عضو زنده ی شهرها مقیاسی از زندگی شهرنشینی را بیان می کنند. مصرف بی رویه ی انرژی در سطح شهر و دانش پایین قشر معمول انسانی جامعه را دچار بحرانی جدی در زمینه ی مصرف انرژی نموده است.بنابراین فضای سرای محله با توجه به دارا بودن هویت آموزشی و فرهنگی آن می تواند بهترین مکان برای به تصویر کشیدن اهمیت این امرو آموزش نحوه کاهش مصرف انرژی می باشد. در این تحقیق بنای سرای محله با توجه به دارا بودن هویت آموزشی و فرهنگی آن در این زمینه دارای سه نقش کلیدی است که معرفی می گردد. در ادامه به توضیحات این موارد پرداخته خواهد شد.