در جهان مدرن رفته¬رفته روش¬های بومی سازگار با طبیعت فراموش شدند و بناهای وابسته به تکنولوژی، بدون توجه به انسان محوری و همساز با طبیعت خلق شدند. یکی از راه¬های دستیابی به کیفیت¬های از دست رفته در جهان امروز، رجوع به تکنیک¬ها و روش¬های ساخت بومی است که بتوان به سمت کیفیت مطلوب رسید. با توجه به تاثیر اقلیم بر معماری، به ویژه در کشور ایران که شرایط اقلیمی در آن کاملا مشهود است، نیاز به مطالعه و پژوهش¬های جامع در این زمینه کاملا بدیهی و لازم می¬باشد. شناخت شرایط اقلیمی در هر منطقه از مهمترین عوامل در ایجاد آرامش و رفاه کاربران ساختمان¬ها در آن منطقه است. در روند این پژوهش سعی بر آن شده است تا پس از توضیح اجمالی ،مفاهیم مرتبط با پایداری و عوامل اقلیمی، به بررسی مهمترین ویژگی¬های اقلیمی و الگوهای پایدار در معماری بومی پرداخته شود.
روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و متغیرهای تحقیق استخراج و رابطه میان آنها بررسی شده است.