رشد و توسعه هر جامعه متناسب با به کارگیری توانایی های موجود در آن جامعه است. یکی از راههای تحقق این رشد، تامین بستر کالبدی مناسب برای حضور فعال افراد و ایجاد فرصت های مساوی برای اقشار مختلف در جابجایی و دسترسی به ساختمان های عمومی و فضاهای شهری است. سالمندان جزئی از اقشار آسیب پذیر جامعه هستند که نیازها و ویژگی های جسمانی و روانی آن ها غالبا در طراحی فضاهای شهری و عمومی نادیده گرفته می شود. با توجه به رشد روزافزون جمعیت سالمند در کشورهای در حال توسعه ،لزوم شناخت ویژگی های سالمندان و فضاهای شهری که مناسب آن ها باشد بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. روش تحقیق این مقاله توصیفی است. ابتدا سعی شده خصوصیات و ویژگی های جسمانی و روانی سالمندان مورد بررسی قرار گیرد و سپس معیارهای فضاهای شهری مطلوب و در پایان ویژگی های فضاهای شهری دوستدار سالمند مورد مطالعه قرار گیرد.