هردینی بازتابی دارد که آنرا می توان در ساختارهای فیزیکی, اجتماعی, فرهنگی وفضاهای جغرافیایی آن دین مشاهده کرد .شهر اسلامی شهریست که بر اساس تعالیم اسلامی بنا نهاده شده است وبه گونه ای در خدمت بشر قرار می گیرد ,که علاوه برپاسخگویی به نیازهای مادی, او را به سمت ارزشهای اسلامی سوق می دهد .با ورود اسلام شهرنشینی وارد مرحله جدیدی شد,که ابعاد مختلف اجتماعی واقتصادی جوامع دچار تحولات چشمگیری شد.ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻥ "ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ" ﺩﺭ ﺍﻭﺍﺧﺮ ﻗﺮﻥ ﺑﻴﺴﺘﻢ ﻭ ﺩﺭ ﭘﻲ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ، ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻧﺴﺎﻥ، ﻣﺤﻴﻂ ﺯﻳﺴﺖ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺟﺪﻱ ﺩﺭ ﻣﻌﻤﺎﺭﻱ ﻭ ﺷﻬﺮﺳﺎﺯﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﻣﻴﺎﻥ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﺘﻨﻮﻉ ﺯﻳﺴﺘﻲ ﺑﺎ ﺩﺭﻙ ﺍﺯ ﻣﺤﻴﻂ ﺁﻏﺎﺯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .شهراسلامی می بایست بازتاب اندیشه های دین مبین اسلام چون انسان گرایی,اندیشه گرایی ,هویت,جهت گیری های فیزیکی,گسترش روح عدالت اجتماعی وامنیت و....باشد که این خود شهرپایدار را شامل می شود.
دراین پژوهش برانیم, شهری که تمامی شاخصه های شهر اسلامی را دارا می باشد را می توان شهری پایدار نامید؟وپایداری در این شهر ازچه جایگاهی برخورداراست؟و با مقایسه ای عملکردی بین شاخصهای تشکیل دهنده شهر اسلامی وپایدار نهایتا به تطابق یا عدم تطابق این دوشهر بپردازیم وآیا این پایداری را می توان بیشتردر یک شهرمدرن اسلامی یا یک شهرقدیمی (با تطابق با محیط)جستجو کرد؟ ﺭﻭﺵ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ -ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﻭ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﺩﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﻭ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪﺍﻱ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻧﺸﺎﻥ میﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﻼﻣﻲ ﺑﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﺟﺴﺘﻦ ﺍﺯ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺍﺭﺯﺷﻬﺎﻱ ﺧﺎﺹ ﺍﺳﻼﻣﻲ،چه آن شهر قدیمی با بهره گیری ازکهن الگوها ومعماری بومی خود وچه یک شهر مدرن اسلامی ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺷﺎﺧﺺ ﻫﺎﻳﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎﻱ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺍ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ به ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ اسلامی در سطح جهانﻣﻄﺮﺡ ﺷﻮند.