این مقاله درمقوله آموزش معماری ،در پی بررسی و تدوین روشی سازمان یافته از شیوه های پرداخت مفاهیم ذهنی وذهن طراح در راستای مدیریت و فرآوری بهینه آنها جهت ایجاد رسیدن به جواب مساله یا همان طرح معماری به شکل هرچه پاسخگوتر به مساله طراحی و نیازها،استعدادها و محدودیت های آن است.اهمیت ترسیم با دست در طراحی معماری از یک سو و کاربرد روز افزون نرم افزار های رایانه ای در این حوزه از سوی دیگر و مقابله ی این دو به موضوعی بحث بر انگیز تبدیل شده است که رویکردی تحلیلی را در تطبیق آنها میطلبد.این مقابله تلاش دارد تا با بازنگری چیستی ترسیم با دست و نقش آن در فرایند طراحی معماری به مقایسه ی آن با ترسیم با رایانه بپردازد.از این مقیاس تحلیلی چنین میتوان نتیجه گرفت که اولاً دستیابی به نتیجه نیازمند مطالعه ی تحلیلی جایگاه ترسیم در فرایند طراحی معماری است دوماً چنانچه رایانه مثابه ابزاری در خدمت دست انسان قلمداد شود جایگاه مناسب و کارامد آن در حوزه ی طراحی آشکار می شود.بدین ترتیب رایانه ابزاری خواهد بود در کنار دیگر ابزار ها در دست معمار و در خدمت ذهن خلاق او برای طراحی و تحقق بخشیدن به اندیشه ای نو.نتیجهی این مقاله زمینه ی نظری فراهم میکند برای مواجهه با موضوع کاربرد رایانه در حوزه ی ترسیم معمارانه،نظارت بر آن و هدایت آن در جهت تلفیق با مهارت های دستی برای حصول به اهداف غایی طراحی معماری.
باتوجه به جامعه آماری و پرسشنامه ای که در بین جمعی از دانشجویان معماری دانشگاه علم و صنعت و چندین دانشجوی معماری دانشگاه های گوناگون توزیع گردید ،به تفکر دانشجویان در رابطه با کاربرد ترسیم با دست آزاد و ترسیم با استفاده از نرم افزار و تاثیر آن بر رشد و پرورش ذهن خلاق دانشجویان دست یافتیم و سوالاتی را برای رسیدن به نتیجه مطرح کردیم.قابل ذکر است که متدلوژی و شیوه پژوهش دراین مقاله به صورت تحلیلی و پژوهشی در زمینه طراحی و آموزش معماری می باشد.