روابط اجتماعی موجود در جوامع حال حاضر به عنوان مهمترین عنصر در حفظ شاکله فرهنگی-اجتماعی فضاهای شهری و متعاقب به آن رشد و اعتلاء سطح زندگی افراد جامعه می باشد. این موضوع به عنوان مفهومی بنیادی برای فضاهای شهری تعریف می شود که در بحث های معماری و طراحی شهری این روزهای شهرهای اسلامی به عنوان واجب الوجوب طرح های تفضیلی قرار می گیرد. معماری در این بین دارای بالاترین سهم در شکل گیری و غنا بخشیدن به این موضوع است. حفظ، بازسازی و خلق فضاهائی که بتواند درصد روابط اجتماعی را افزایش دهد و همینطور بتواند به موضوعی دست یابد به عنوان وحدت جامعه ایرانی اسلامی، در گرو پرداختن به معماری و شهرسازی باقاعده و احترام گذار نسبت به حقوق شهروندان جامعه در خصوص فضاهای شهری و اماکن عمومی. می توان با اتخاذ تصمیم ها و انجام عملیات های اجرائی و نظری سهم عمده ای در اعتلاء و تحقق بحث تعاملات اجتماعی سالم در فضاهای شهری معاصر داشت.
نویسندگان در این تحقیق با رویکرد تحقیق کیفی و تحلیل و بررسی آثار و نطرهائی که در خصوص بازسازی و تحکیم تعاملات اجتماعی در بحث فضاهای شهری بخصوص معماری خیابانی است این موضوع را مورد تأکید قرار داده اند که می توان با اضافه کردن مؤلفه های خاص طراحی و ایجاد تغییرات معماری، فضای شهری ای همچون میدان مرکزی همدان و محورهای اصلی آن را به محملی برای افزایش روابط اجتماعی سالم تبدیل ساخت. استفاده از الگوهای ناب ایرانی و تزریق مبانی نظری قوی با توجه به شرایط حال حاضر جامعه، پاسخگوی معضل چگونگی بالا بردن سطح روابط اجتماعی در جامعه امروز است.