تحولات زندگی شهرنشینی چند دهه اخیر بافت‌های قدیمی را با مشکلات عدیده ای در ابعاد مدیریتی، اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و سایر امکانات شهری مواجه ساخته است که همه این عوامل دست به دست هم داده و زمینۀ مناسبی را برای فرسودگی این بافت‌ها فراهم نموده‌اند. از این رو یکی از مهم‌ترین سیاست‌های، که می‌توان برای بهبود این‌گونه بافت‌ها پیشنهاد داد ساماندهی این‌گونه بافت‌هاست که ساماندهی به همزیستی انسان‌ها و ارتقاء کیفیت زندگی شهری در این‌گونه بافت‌ها در مقابل زوال تدریجی آن‌ها می‌پردازد. در مسئله ساماندهی بافت‌های فرسوده توجه به نقش مردم برای پیشبرد اهداف بسیار مهم است و در واقع یکی از پیش شرط‌های بنیادین، مشارکت وسیع عموم مردم در تصمیم‌گیری می‌باشد که میزان مشارکت به عنوان یکی از مهم‌ترین ابعاد سرمایه اجتماعی تحت تأثیر عوامل مختلفی می‌باشد. بنابراین این تحقیق با رویکردی توصیفی – تحلیلی در پی آن می‌باشد تا به بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت مردمی جهت ساماندهی بافت فرسوده محله کهنه دیو مریوان بپردازد. به منظور دستیابی به این هدف ابتدا پرسشنامه‌ای تنظیم گردید. سپس روایی آن از طریق نظر کارشناسان و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کورنباخ مورد سنجش قرار گرفت. سپس از طریق نمونه‌گیری (روش کوکران) 364 پرسشنامه برای پاسخگوی به فرضیات تحقیق بین اهالی پخش گردید در نهایت برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده از پرسشنامه از ابزار آماری و گرافیکی EXCEL و SPSS استفاده شده است. نتایج تحقیق بیانگر آن می‌باشد، افراد ساکن در این محله از زندگی در این محله به دلیل وجود همسایگان خوب و امنیت در سطح بسیار بالا راضی هستند همچنین بین اکثر متغیرهای اقتصادی (بجز ارزش ملک مسکونی)، متغیرهای اعتماد اجتماعی و متغیرهای آگاهی اجتماعی با متغیرهای مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده محله کهنه دیو رابطه معناداری وجود دارد.