بنای تاریخی بنایی است که به ما احساس شگفتی می‏دهد و برآن می‏دارد تا در خصوص مردم و فرهنگی که آن را خلق کرده‏اند بیشتر بدانیم . یک بنا دارای ارزش‏های معمارانه ، زیبایی شناسانه ، تاریخی ، باستان شناسی و اقتصادی و ... و حتی ارزش سیاسی و معنوی یا نمادین است ؛ ولی اولین تاثیر همواره احساسی است ، چرا که نمادی از هویت و تداوم فرهنگی و بخشی از میراث ماست.
مرمت ساختمان‏های قدیمی به دلایل مختلف و بر اساس مبانی نظری مدون ، و یا سیاست‏های رایج در مدیریت متمرکز این بناها ، دوره زمانی نسبتا درازی را به خود اختصاص داده است . اما قطعاً نمی‏توان بناها را جدا از محیط در بر گیرنده آن‏ها و بدون در نظر گرفتن نیازهای روز ، مرمت واحیاء کرد.
یکی از بناهایی که مستلزم نگه‏داری و حفاظت از روح و قامت و ساختار بناست مصلی یا ایوان طرق است که بنای معظم و زیبایی است و در کمال دقت ساخته شده است ولیکن آجرچینی‏های قسمت بالای آن که مجاور با لبه‏ی ایوان است و نیز دیوارهای زوایای پشت بنا بسیار بی‏استحکام و سست است در نتیجه طاق ایوان و چند قسمت از بدنه‏ی دیوار عقب بنا فرو ریخته است، به‏عکس گنبد بنا که با استحکام تام روی دو پایه هشت ضلعی تکیه کرده کاملاً سالم و بی‏عیب مانده است. این بنای تاریخی که بازگو کننده معماری و هنر دوره ایلخانی- تیموری ست که توسط روس‏ها و هندی‏ها دچار آسیب شده متاسفانه به امان خدا رها شده است. آلودگی‏های زیست محیطی و نوشتن یادگاری و.. باعث شده است که مکان مورد نظر به فضایی برای معتادان و افراد بی بضاعت تبدیل شود که انواع آلات استعمال مواد مخدر در مکان مذکور یافت می شود.
در این پژوهش مصلی یا ایوان طرق به مثابه یک سند تاریخی از زندگی شهری در نظر گرفته می‏شود و به عنوان موجودیتی که بار عاطفی دارد در طرح مرمت آن از مبانی نظری شیوه ‏های مرمتی و مداخله استفاده می‏شود و مباحث مربوط به آسیب شناسی را از دید اجرایی بحث و بررسی می‏نماییم.