در سالهای اخیر رویکرد توسعه مبتنی بر کاربریهای مختلط به عنوان یکی ازاصول مطرح شده در رشد هوشمند تکامل یافته و بسیاری از برنامه های اراضی شهری را تحت تاثیر قرار داده . این نگرش با هدف ایجاد محیطی مانوس برای عابران پیاده ، تراکم بیشتر و تنوع فعالیت ها ایجاد شده است و امکان زندگی ، کار، خرید و تفریح را در محیطی واحد به مثابه مقصد نهایی فراهم می آورد . اما با توجه به گذشت یک نسل از تجربه برنامه ریزی و ساخت پروژه های کاربری مختلط در کشورهای پیشرفته همچنان مشکلات زیادی سد راه اجرا و اثر بخشی این رویکرد وجود دارد . مشکلات مورد نظر عمدتا از عدم شناخت صحیح ماهیت این نوع توسعه ، چالش ها و موانع بر سر راه آن و ابزارهای مورد نیاز برای غلبه برآنها ناشی می گردد. این نوشتار با بهره گیری از روش مطالعه اسنادی ابتدا با معرفی اجمالی توسعه مبتنی بر کاربری مختلط به شناسایی ماهیت آن پرداخته سپس با مطالعه اصول مورد نظر در این رویکرد ، راهنمای کلی برنامه سازی در این رویکرد را بیان می دارد.