اسكان غير رسمي به عنوان نمودي از نابرابري¬هاي منطقه¬اي و تمركز رشد منحصر در مناطق ويژه شهري چون كلان شهرها و فقدان سلسله مراتب در نظام شهري و سكونتگاهي و در نتيجه وجود فاصله و شكاف بين مناطق مختلف (شهري و روستايي) است، كه به دلايل مختلفي بويژه در حريم شهرها اتفاق مي افتد. در اثر جريان توسعه¬ي شهري در ايران طي سي سال گذشته باعث گرديده كه جمعيت شهرنشين بالغ بر دو برابر گردد و عملا سرعت آن از ظرفيت و توانايي دولت و شهرداري ها در فراهم نمودن زيرساخت ها، ارائه ي خدمات و ايجاد اشتغال شهري فراتر رفته و مديريت شهرها را با مشكل مواجه نموده است.
در نتيجه به منظور مقابله با اين موضوع و كمك به مديريت بهتر شهرها بررسي سير تكويني و دلايل ايجاد پديده اسكان غير رسمي ضرورت يافته و حل اين مشكل به خدمات رساني بهتر به ساكنان شهري كمك خواهد نمود.
روش تحقیق حاضر، توصيفي-تحليلي و مبتنی به روش کمی و کیفی جغرافیایی است و هدف از اين پژوهش شناسايي مفهوم اسكان غير رسمي و علل ايجاد اين پديده و دلايل استقرار مهاجران در حريم شهرها در قالب ارائه مدل تحليلي صورت مي گيرد. به منظور بهبود شرايط موجود راهكارهايي در جهت تعديل مشكلات و ناهنجاري هاي اين معضل ارائه مي گردد.