رویکرد پایداری در فضاهای شهری بیانگر نگرشی نوین به محیط زیست، انسان ها و رابطه بین این دو میباشد. تحقق پایداری در فضاهای عمومی شهرهای امروزی مستلزم واکاوی اصول و مبادی پایداری، از جمله توزیع عادلانه منابع و فرصت ها، اقتصاد پویا،حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی، کاهش فقر و نابرابری ها و..میباشد. از عوامل تاثیر گذار در پایداری فضاهای عمومی شهری از جمله پیاده راههای شهری از این منظر،تجمیع کاربری های یکسان دریک منطقه از شهر میباشد، که این امر سبب حصول مولفه های پایداری از جمله زمان، مصرف انرژی و اقتصاد خواهد بود. مسأله توجه به جایگاه افراد پیاده در خیابان بوعلی همدان و یافتن راه حل هایی جهت تحکیم رابطه شهروند با محیط شهر از جنبه های حایز اهمیت می باشد,که این عوامل انگیزه های اصلی در مطرح ساختن موضوع عابر پیاده و پیاده راه سازی بوده است هدف اصلی شکل گیری موضوع مورد نظر پرداختن به مسأیل مربوط به برنامه ریزی عابرین پیاده در خیابان بوعلی بوده است. بدیهی است هر پژوهش علمی نیاز به یک روش تحقیق مناسب با موضوع خود دارد,انتخاب روش مناسب و تداوم ان در تمامی فرایند و مسیر پژوهش از اصول راهبردی یک تحقیق علمی است روش مواجهه با مسأله و پژوهش در ارتباط تنگاتنگ و دو سویه با ساختار و ماهیت تحقیق است. ازهمین رو برای انجام این تحقیق , روش کیفی، انتخاب ودر طول پروسه پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است برای به دست اوردن نتایج مطلوب در این مقاله از تحقیق کتابخانه ای اعم از کتاب، سایت ها، روش های میدانی که در بر گیرنده نقاط ضعف و قدرت موضوع مورد مطالعه می باشد و همچنین از عکس هوایی, استفاده شده و مطالب به دست امده را تحلیل و تکمیل نموده و به نتایج نهایی رسیده است.